Erik Gustaf Boström
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Premier Szwecji | |
| Okres |
od 10 lipca 1891 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Szwecji | |
| Okres |
od 5 lipca 1902 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Erik Gustaf Boström (ur. 11 lutego 1842 w Sztokholmie, zm. 21 lutego 1907 tamże) – szwedzki polityk.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Był posiadaczem ziemskim, posłem do Riksdagu[1]. Początkowo należał do Partii Agrariuszy, po rozłamie w niej w 1888 został jednym z liderów Nowej Partii Agrariuszy. W 1891 po raz pierwszy stanął na czele rządu. Kierował gabinetem do 1900. Pełnił funkcje ministra finansów (1894-1895) i ministra spraw zagranicznych (1899)[2]. Udało mu się uregulować sprawę podatku gruntowego, przyczynił się również do powiększenia państwowej floty[3]. W latach 1896 i 1904 przedstawiał propozycje reformy prawa wyborczego[4], nie zyskały one jednak aprobaty parlamentu. W 1902 ponownie został premierem. Próbował rokować między politykami szwedzkimi a norweskimi, dążąc do utrzymania unii szwedzko-norweskiej. Gdy jego starania nie przyniosły rezultatu[5] złożył dymisję[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ingvar Andersson: Dzieje Szwecji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 299–300.
- ↑ Ingvar Andersson: Dzieje Szwecji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 344.
- ↑ Ingvar Andersson: Dzieje Szwecji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 300.
- ↑ Ingvar Andersson: Dzieje Szwecji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 301.
- ↑ Ingvar Andersson: Dzieje Szwecji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 302.
- ↑ Ingvar Andersson: Dzieje Szwecji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 305.
